Gry komputerowe są powszechną formą rozrywki, popularną wśród coraz młodszych osób. Jak jednak sprawdzić, czy dany tytuł zawiera treści nieodpowiednie dla dzieci? Takiej informacji dostarcza wskaźnik PEGI, czyli Ogólnoeuropejski System Klasyfikacji Gier.
Z raportu firmy Newzoo wiemy, że w 2016 roku w Polsce było aż 16 mln osób grających w gry komputerowe. Te same badania wskazują, że 17 proc. z tej grupy to osoby niepełnoletnie. Z myślą o tych właśnie odbiorcach powstał system PEGI, określający rating wiekowy dla poszczególnych tytułów.
Pięć kategorii PEGI
W wielu krajach Europy PEGI (Pan-European Game Information) działa od 2003 roku, na polskie wydania gier trafił sześć lat później, ale nadal niewielu konsumentów wie o jego istnieniu.
Każda gra klasyfikowana jest w jednej z pięciu kategorii (od lat 3, 7, 12, 16 i 18). Liczbę oznaczającą ograniczenie wiekowe znajdziemy w lewym dolnym rogu okładki. Jeśli trafimy na grę oznaczoną liczbą „3”, oznacza to w praktyce, że tytuł jest odpowiedni nawet dla najmłodszych. Gry oznaczone „18” wypisaną na czerwonym tle przeznaczone są już wyłącznie dla dorosłych.
Oceny wiekowe i symbole graficzne PEGI
PEGI określa jednak nie tylko minimalny wiek grającego, ale informuje też o tym, na jakiego rodzaju sceny możemy trafić w grze.Symbolizują je graficzne ikony, umieszczone na odwrocie opakowania. Dzięki nim dowiemy się, czy w fabule występują: sceny erotyczne, przemoc, hazard, momenty mogące przestraszyć młodszych odbiorców, wulgarny język, nawiązania do narkotyków oraz materiały pokazujące dyskryminację lub do niej zachęcające.
Do końca 2013 roku sklasyfikowanych przez PEGI zostało już blisko 22 tys. gier. Zdecydowanie najwięcej, bo aż 45 proc. otrzymało najniższe możliwe oznaczenie. Gry przeznaczone tylko dla dorosłych to 6,2 proc., choć wśród nich znajdują się też bardzo popularne tytuły.
Ranking PEGI coraz mocniej zaznacza obecność także na rynku mini gier przeglądarkowych. Portale z grami tego typu mogą je oznaczyć stemplem „PEGI OK”, co oznacza, że nie znajdziemy tam treści niebezpiecznych dla młodych odbiorców. Warto więc zwrócić uwagę na oznaczenia i chronić dzieci przed treściami, które nie powinny do nich trafić.