Wraz z rozwojem technologii przybywa narzędzi, które znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach, także w edukacji. Dzięki nowym urządzeniom uczniowie mogą rozwijać nowe kompetencje i wzbogacać wiedzę w niedostępny wcześniej sposób. Jednym z nich jest technologia wirtualnej rzeczywistości, czyli interaktywnego obrazu, dostępnego w czasie rzeczywistym i pozwalającego na ruch w trzech wymiarach.
Choć pierwsze koncepcje sprzętu udostępniającego wirtualną rzeczywistość (ang. virtual reality – VR) sięgają lat 30. ubiegłego wieku, to dopiero w ostatnich latach ta technologia rozwinęła się na tyle, by w zadowalającej jakości i cenie dotrzeć do szerokiego grona odbiorców. Wcześniejsze urządzenia przenoszące użytkownika do świata cyfrowego były zbyt wolne, ciężkie i niedopracowane graficzne, by zapewnić realistyczny obraz. Tymczasem dziś wystarczą do tego specjalne gogle i aplikacja na smartfona, konsolę do gier lub komputer.
Od rozrywki do edukacji
Wirtualna rzeczywistość ma duży potencjał i znalazła zastosowanie w wielu dziedzinach – od rozrywki, przez sport, turystykę, biznes, po edukację. Lekarze wprowadzają tę technologię by urozmaicić proces rehabilitacji, piłkarscy trenerzy wykorzystują VR do analizy techniki rywali i korygowania taktyki swojej drużyny, a architekci mogą dzięki takim technologiom projektować wirtualne projekty budynków i wnętrz.
Najważniejszą zaletą wirtualnej rzeczywistości w kontekście edukacji jest możliwość odwiedzenia dowolnego miejsca na świecie bez wychodzenia z pomieszczenia. Zakładając gogle uczniowie mogą więc np. odbyć wirtualny spacer po Luwrze i podziwiać nawet najbardziej oblegane wystawy. Oczywiście nie zastąpi to kontaktu z prawdziwymi dziełami, ale na pewno pozwoli poczuć klimat miejsca i zapoznać się z eksponatami.
Co więcej, pojawiają się aplikacje umożliwiające wejście do „wnętrza obrazu”. Taki projekt na bazie „Nocnej Kawiarni” Van Gogha stworzyło Studio Borrowed Light z Brooklynu, odwzorowując każdy detal tego dzieła. Dzięki goglom VR użytkownik mógł znaleźć się w środku tytułowej kawiarni, obejrzeć ją z różnych perspektyw, odszukać w tym miejscu nawiązań do innych obrazów twórcy (np. stojące na pianinie „Słoneczniki”), a nawet spotkać samego artystę.
Wirtualna podróż po Wielkim Murze Chińskim
Dzięki VR dzieci mogą nie ruszając się z klasy lepiej poznać specyfikę danego miejsca – pospacerować wirtualnie po dżungli, zrobić spacer po Wielkim Murze Chińskim lub zobaczyć wodospad Niagara. Możliwości tej technologii są przydatne na wielu przedmiotach. Na lekcji historii w goglach wirtualnej rzeczywistości można przenosić się w czasie i zwiedzić np. agorę w starożytnej Grecji. Na zajęciach z biologii dokładnie przyjrzymy się strukturze budowy roślin, a na geografii zobaczymy rzadkie zjawiska, np. wybuch wulkanu.
Takie technologie są pomocne i otwierają dużo nowych możliwości w edukacji. Dzięki wirtualnej rzeczywistości niektóre lekcje mogą przypominać wycieczki, ale w interaktywnej edukacji wciąż najważniejszy pozostaje nauczyciel, który będzie potrafił dobierać odpowiednie środki, by jak najpełniej rozwijać uczniów.